Akira Kanji

Akira Kanji | 16 lat | Kobieta | Unikatowa 

Dziewczyna od zawsze była rozpieszczana przez rodziców, ponieważ była jedynaczką, co spowodowało stanie się oczkiem w głowie obojga rodzicieli. Niestety pomimo królewskiego traktowania nie zaznała miłości od ojca, tak samo jak w przypadku matki. Była wychowywana w rygorystycznych zasadach przez służbę w domu oraz specjalnie wynajmowanych nauczycieli do niej. Mogła mieć każdą rzecz, o którą poprosiła lecz musiało to mieć swoją cenę. Rodzice bywali w domu raz na jakiś czas, więc niańki zapewniały pracodawców, że wszystko jest w porządku, choć nie było. Rzadko kiedy znajdywała się w towarzystwie swoich rówieśników. Jednak to nie wpłynęło na jej charakter w stosunku do ludzi w obecnym wieku. Cały czas w dzieciństwie widywała się z trójką dzieci, których wzrok nie sięgał dalej niż czubek własnego nosa., a były to wyznaczone spotkania. Raz Akira mając dziesięć lat postanowiła uciec z idealnego świata. Biegła tam gdzie nogi same ją poniosły. Właśnie wtedy spotkała chłopca, z którym widywała się przez pewien czas. W prezencie otrzymała od niego szmacianego miśka, który odzwierciedlał królika. Nie wiedziała wtedy, że to była ich ostatnia wspólna zabawa. Nauczyciele, którzy się nią zajmowali zauważyli jej ucieczki, przez co zamknęli dziewczynę w czterech ścianach. Od tamtej pory nie zdarzyło się, aby Akira wyszła gdzieś bez swojej maskotki. Kanji zaczęła dorastać wśród dorosłych, którzy przestali traktować młodej panienki jak dziecko, którym jeszcze była. Przyzwyczaiła się do tego, że nie ma rodziców, a jej opiekunowie to ludzie łakomi na pieniądze. Akirze nie odpowiadało takie życie, ale z biegiem lat przyzwyczaiła się do tego, aby nie splamić dobrego mniemania swojego nazwiska kierowała się wyznaczonymi zasadami. Osiągając piętnaście lat została puszczona na głęboką wodę. Mogła bez żadnych wyrzutów porozmawiać z człowiekiem z zewnątrz. Jednak sytuacja po za ścianami domu wyglądała inaczej niż się spodziewała. Kanji nie jest nieśmiała, ale za nim się wysłowi mija trochę czasu, ponieważ gdy była młodsza nie mogła się za dużo odzywać. Jest ciekawa świata, przez co pakuje się wszędzie. Nawet tam gdzie jest niechciana. Żyjąc w „zamku” świetnie wyćwiczyła technikę skradania się, co jest bardzo pomocne, gdy chce podsłuchać jakąś rozmowę. Od dziecka ciągnęło ją do pomagania innym widząc, że naprawdę ktoś potrzebuje tej pomocy. Czasami wciąż wierzy, że odnajdzie chłopca, z którym miała przyjemność bawić się parę lat temu. Często wydaje się być zagubiona niezależnie co wykonywała w danej chwili. Kanji zawsze wiąże swoje długie, białe włosy w dwa kucyki, przy których wiąże kokardy z czarnych tasiemek. Ma niewielkie czoło, na które opada grzywka, pod którą znajdują się duże, szare ślepia. Całość dopełnia pulchniutka twarz, która jeszcze nie przeszła przez dojrzewanie. Ciało jest drobne, przez co wszystkie ubrania wiszą na niej. Niestety ma też niekorzystny wzrost, który wynosi 155 cm.

~Meyer